Argo, 2012 yapımı bir gerilim filmidir ve gerçek bir hikayeden esinlenmiştir. Film, 1979 İran Devrimi sırasında yaşanan bir diplomatik krizi merkez alır. CIA çalışanı Tony Mendez, İran'da mahsur kalan altı Amerikalıyı kurtarmak üzere karmaşık bir plan hazırlar. Kendi hayatını da tehlikeye atan Mendez, Hollywood'un gücünü kullanarak bu kişileri kurtarmak için bir film prodüksiyonu hikayesi oluşturur. Ben Affleck'in hem yönetmenliğini hem de başrolünü üstlendiği Argo, dikkat çekici bir anlatıma sahiptir ve dramatik unsurları ustaca harmanlar.
Argo'daki oyuncu kadrosu oldukça dikkat çekicidir. Ben Affleck, filmde Tony Mendez karakterini canlandırırken, Bryan Cranston, John Goodman, Alan Arkin gibi isimler de önemli roller üstlenir. Cranston, CIA'nın CIA Üssü'nü temsil eden Jack O'Donnell karakterini oynarken, Goodman ise Hollywood'un başındaki yapımcı rolüyle izleyicilerin gönlünde taht kurar. Alan Arkin, Mendez'in yaratıcılığını destekleyen bir film prodüktörü olarak karşımıza çıkar. Bu dört oyuncunun performansları, filmin gerilim grafiğini yükselten unsurların başında gelirken, destekleyici karakterler de hikayenin akışına derinlik katar.
Argo'nun ana fikri, cesaret ve yaratıcılığın, zor zamanlarda nasıl büyük bir fark yaratabileceğini göstermektir. Film, dönemin siyasi zorlukları içinde insan ilişkilerinin nasıl şekilleneceğini etkin bir şekilde ele alır. Gerçek bir olaydan esinlenerek, izleyicilere güven duygusu, insanlık halleri ve kriz zamanlarındaki insan doğası hakkında derin bir bakış sunar. Ayrıca, Hollywood'un gücü ve medyanın manipülasyon yetenekleri üzerinden gerçekliğin nasıl çarpıtılabileceğine dair çarpıcı bir yorum yapılır. İzleyiciler, filme dair gerilim ve heyecan hissi içinde aynı zamanda nostaljik bir keşfe de çıkarlar.
Argo, sinematografik açıdan dönemin ruhunu yansıtan bir estetik anlayışa sahiptir. Filmin renk paleti, 1970'lerin havasını yansıtan sıcak tonlara yönelmiştir. Görüntü yönetmeni Rodrigo Prieto, gerilim dolu sahneleri ustalıkla kurgulayarak izleyiciyi olayların içine çeker. Ayrıca, filmdeki ileri geri giden zaman kullanımı ve montaj, hikayenin tempolu ilerlemesini sağlar.